راستش را بخواهید من هنوز خود را (یا حداقل در وجود خود) یک خویش فرما می‌دانم، درست است که این روزها در دولت مشغول به کار هستم اما بیش از ۱۰ سال عمر خود را به صورت خویش فرمایی سپری کرده‌ام و امروزه بزرگترین سرمایه‌ام همچنان همان دستاوردهای قبلی یعنی دوستان و شبکه ارتباطی و مهارت‌های دریافتی‌ام از این فضای چابک و مهیج است.
خویش فرمایی یا همان خویش اشتغالی یکی از انواع کارآفریننی‌ها است که از جنبه‌های بسیار متفاوتی قابل بررسی است، هر چند به نظرم این نوع از اشتغال قدمتی به تاریخ بشر دارد اما ابزارهای امروزه نوع جدید و مفهومی جهانی تر را از این نوع فعالیت ایجاد نموده‌اند.
سابقه بیش از ده ساله من در حوزه‌های حقوقی، مدیریت دعاوی، قرارداد نویسی، حقوق فناوری و دیگر زیرشاخه‌های این رشته باعث شده است که همچنان در خود شعله‌های خویشتن سازی را روشن نگه‌دارم.
در خویش فرمایی یا خویش اشتغالی آنچه که مهمتر از همه چیز مورد توجه است تمرکز بر مسئله خویشتن است، شخصاً معتقدم ایرانی‌ها ( یا حداقل افراد ایرانی که با آنها برخورد داشته‌ام) کارشناسان مسلط تری هستند تا هم تیمی‌های خوب! یعنی علاقه و رویکرد بهتری در زمینه خویشتنی خود دارند، این را شاید بتوان از ضعف در کارهای گروهی هم مشاهده کرد ( هرچند معترفم که کار گروهی در حال شکل گیری در کشور است).
لذا اگر این فرض را درست در نظر بگیریم، ایران بهشت خویشتن دوستان خواهد بود و برای این کار باید برنامه ریزی‌های دقیقی در سطح عامه، دولت، آموزش، حقوق و فرهنگ تبیین و تدوین کرد.
در نگاه خویشتن به خویش که من آنرا «خویشتنیسم» مینامم، آنچه از اهمیت زیادی برخوردار است، ساخت خویشتن در ابعاد گوناگون است، مهارت افزایی، شبکه سازی، به روز بودن، متکی بر نفس بودن، متمرکز بودن و سبک شناس بودن است که می‌تواند یک فرد را در مکتب خویشتنیسم موفق بدارد.
پرهیز از هیجان زدگی، تمرکز بر روی یک مهارت و مدارا کردن با شرایط، خستگی ناپذیر بودن و امید به آینده، چارچوب اصلی مکتب خویشتنیسم است که می‌تواند فرد را در راه خود پیروز و موفق بدارد. هرچند که بی‌شک در این حوزه باید به مسایلی چون برندسازی شخصی هم اشاره نمود، اما فکر می‌کنم رعایت موارد بالا خود به خود برند شخصی را خواهد ساخت و نیاز نیست بیش از اندازه بر روی این موضوع تکیه شود.
آنچه نیز از دیدگاه و جایگاه حقوق عمومی در این زمینه نیز ممکن است مطرح شود، برنامه ریزی حاکمیت با توجه به شناخت استعدادهای درونی جامعه خود است، پشتیبانی از افراد، وضع قوانین کافی، ترویج بیمه‌های مسئولیت، اشتغال، عمر و تامین اجتماعی مناسب، اصلاح ساختارهای سنتی مبتنی بر شرکت داری محض، اصلاح قوانین مالیاتی، ارزش افزوده و تعرفه‌های قانونی می‌تواند در رشد این نوع از کسب و کارها کمک شایانی نماید.
همچنین فعالیت های مدنی و تشکیل مجامع مدنی و حقوقی، برگزاری همایش ها و دوره‌همی‌ها، شبکه سازی، مشارکت در جریان سازی‌ها و تعامل با سایر فعالین در عرصه های مختلف می‌تواند در توسعه و رشد خویش فرمایی و خویش اشتغالی نقش مهمی را ایفا نماید.
در هر حال امیدوارم توسعه خویشتنیسم از ابعاد گوناگون مورد توجه صاحب نظران قرار گرفته و عرصه‌های لازم برای ظهور و بروز آن مهیا گردد، شاید بتوان گفت برگزاری رویداد فریلند نیز از این جنبه بسیار حائز اهمیت است، زیرا این جریان سازی خارج از مرکز می‌تواند زمینه های شکوفایی بسیاری از استعدادها را ایجاد و اعتماد به نفس جوانان را افزایش دهد.
