اینکوترمز (قسمت دوم)

زمان مطالعه: ۲ دقیقه

همانگونه که پیش از این گفته شد اینکوترمزِ نسخه ۲۰۱۰، نسخه نهایی اصطلاحات تجاری بین‌المللی است که توسط اتاق بازرگانی بین‌المللی تدوین و ارائه شده که امروزه فی‌مابین تجار (فروشندگان و خریداران) در حال اعمال و استفاده است، از این‌رو بسیار ضروری است تا تجار، وکلا، قضات، فروشندگان و خریداران و کلیه مخاطبان تجارت بین‌الملل، از میزان مسئولیت فروشنده و خریدار، در هر یک از شیوه های ۱۱ گانه اینکوترمز، آشنا بوده و آن را سرلوحه اعمال تجاری خود قرار دهند.
۱- اصطلاح (EXW) مخفف عبارت Ex-Works به معنای تحویل درب کارخانه (به معنای عام) است که در این روش فروشنده، کالای سفارش گذاری شده را در محل کارخانه و یا انبار خود به خریدار تحویل می‌نماید، از این‌رو تمامی هزینه‌ها و مسئولیت‌ها اعم از اظهار کالا به گمرک کشور مبداء، حمل تا بندر، تخلیه بار در بندر، بارگیری بر روی وسیله حمل (کشتی، هواپیما، قطار، کامیون)،حمل تا بندر کشور مقصد، انجام امور بیمه‌ای، تخلیه در بندر مقصد، بارگیری روی وسیله حمل، حمل تا نقطه مقصد، ترخیص کالا از گمرک، پرداخت عوارض گمرکی و ریسک معیوب بودن کالا با خریدار خواهد بود.
لذا همانگونه که ملاحظه می‌گردد، در این روش خریدار بالاترین ریسک ممکن را داشته و فروشنده نیز از کمترین ریسک و مسئولیت برخوردار است، در این نوع از قراردادها اگر خریدار مایل به این باشد تا فروشنده کالا را در وسیله حمل کننده در مبداء بارگذاری کند باید صراحتاً این تعهد را در قرارداد بیان نماید، باید توجه داشت در صورتی که خریدار توانایی انجام تشریفات قانونی جهت صدور اسناد کالا از مبداء به قصد ارسال به مقصد را نداشته باشد، باید به جای استفاده از قرادادهای (EXW) از قراردادهای (FCA) استفاده کند، که توضیح آن در قسمت‌های بعد خواهد آمد.

اینکوترمز (قسمت اول)

زمان مطالعه: ۲ دقیقه

از سال ۱۹۳۶ تا به امروز (۲۰۱۷) بیش از ۸۰ سال است که تُجار، وکلا، سازمان‌ها، صادرکنندگان و واردکنندگان بین‌المللی و همچنین شرکت‌های حمل‌ونقل و شرکت‌های بیمه‌ای بین‌المللی، تجارت و کسب و کار خویش را بر پایه روش‌های تعریف شده اتاق بازرگانی بین‌المللی (ICC) موسوم به اینکوترمز (Incoterms) پایه‌گذاری نموده‌اند، اینکوترمز در طول سالیان متمادی فراز و نشیب‌های بسیاری را طی ۸ دوره (۸ نسخه) پیموده،تا توانسته در میان مخاطبان خود جایگاهی جهانی پیدا نماید. در واقع این سند شامل تعاریفی است که فی‌مابین فروشندگان و خریداران در دو حوزه مسئولیت‌ها و هزینه‌هاحکم فرما است و حدود و ثغور مسائلی چون بارگیری کالا، حمل‌ونقل کالا، بیمه کالا، پرداخت هزینه‌های گمرکی و حدود مخاطرات بازرگانی (RISK) را در ۱۱ روش تجاری تعیین و تبیین می‌نماید.

قواعد و مقررات اینکوترمز را می‌توان از منظرهای گوناگون دسته بندی کرد که مهمترین آن تقسیم نمودن آن به دو گروه عمده طریقه‌ها و مسئولیت‌ها است، گروه نخست به گروهی اطلاق می‌گردد که طرق مختلف حمل‌ونقل را در بر می‌گیرد، این گروه شامل تحویل درب کارخانه (EXW)، تحویل در نقطه‌ای معین در کشور مبدا (FCA)، کرایه حمل پرداخت شده (CPT)، کرایه و بیمه حمل پرداخت شده (CIP)، تحویل در پایانه کشور مقصد (DAT)، تحویل در نقطه‌ای معین در کشور مقصد (DAP) و تحویل در مقصد با پرداخت حقوق و عوارض گمرکی (DDP) است و گروه دوم نیز در خصوص مسئولیت‌ها و هزینه‌های انتقال کالا در مسیرهای آبی (دریایی) بحث می‌نماید که شامل تحویل در کنار کشتی (FAS)، تحویل بر روی عرشه (FOB)، هزینه و حمل کرایه (CFR) و هزینه، کرایه و بیمه حمل (CIF) می‌باشد.

با عنایت به مقدمه ای که بیان شد، سعی بر آن است تا در خصوص شیوه‌های مطرح شده تجاری و حدود مسئولیت‌های بازرگانان اعم از فروشندگان وخریداران بر اساس مفاهیم تعریف شده تجاری در اینکوترمز مسائلی مطرح و تعاریفی در حوزه های مختلف ارائه گردد.