حقوق و هنر

زمان مطالعه: ۲ دقیقه

امروز دوست عزیزی (که مقاله ای را با موضوع حقوق و هنر تهیه کرده بود) با من تماس گرفت و درخواست کرد تا نوشته ای کوتاه برای مقاله او تحریر کنم. متن تهیه شده :

… باید توجه داشت که حقوق نیز به فراخور فرهنگ، دانش، تمدن، دین و اندیشه در مسیری پر فراز و نشیب در حال سیر به تکامل است، حقوق هنرمندان، مصنفان و مولفان جزء حقوقی به شمار می رود که بسیار مهم بوده و تضمین پیشرفت بشریت در ابعاد و زوایای گوناگون است، هرچند که کنوانسیون های متعدد، قوانین مختلف و رویه های بسیاری برای حمایت از این نوع حقوق در جهان معاصر وجود دارد اما متاسفانه بیشترین جرم انگاری در این زمینه نیز رخ می نمایاند.

با نگاهی دقیق به جوامع پیشرفته و جوامع در حال گذار و ایضاً جوامع عقب مانده به وضوح می توان فهیمد که یکی از علل پیشرفت و تکامل خرد جمعی و فرهنگ عمومی صیانت از اثر هنرمند و خود هنرمند است، در جوامع پیشرفته احترام به هنر، هنرمند و آثار به وجود آمده از او برای همگان به فرهنگی غیر قابل عدول تبدیل شده در حالی که در جوامع در حال گذار، حاکمیت با وضع قوانین سعی در فرهنگ سازی عمومی و حضانت از هنر و هنرمند دارد، حال آنکه در جوامع پست به علت وجود مسایل و مشکلات بسیار زیاد اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و مانند آن حاکمیت فرصت پرداخت به چنین موضوعاتی را نداشته و از اینرو شاهد از بین رفتن بسیاری از علوم، آداب، سنن، هنر و مثل آن هستیم.

نتیجه آنکه در جامعی مانند ایران که به هنر و هنرمندی در دنیا شهرت دارد باید کوشید تا افراد جامعه از حقوق هنر و هنرمند آگاه بوده و به آن احترام بگذارند، حقوق را نقض نکرده و از نقض حقوق حمایت ننمایند، ایضاً هنرمندان نیز می بایست با فهم موضوعات مرتبط حقوقی، مشاوره و آگاهی از حقوق خود، زمینه را برای سوء استفاده سودجویان مهیا ننموده و با استمساک به قانون و معاهدات بین المللی سعی در جهانی نمودن آثار خود نمایند تا هم از نظر معیشتی در جایگاه بهتری قرار گرفته و هم آثار پدید آمده را در زمره یک محصول عالی فرهنگی حفظ و نگهداری نمایند.

بی شک این پژوهش دارای نقایص بسیاری است اما امید می رود تا پژوهشگران گرامی چه در عرصه هنر و چه حقوق بتوانند با همکاری و همیاری یکدیگر، دست در دست هم به اعتلای این شاخه از حقوق همت گماشته و قدمی هرچند کوچک در این راه بردارند . انشا الله.

فراخوان جایزه دانشمند جوان انسان و کره مسکون (MAB) و ۲۰۱۲

زمان مطالعه: < 1 دقیقه

یونسکو هر سال با هدف تشویق دانشمندان جوان کشورهای در حال توسعه به تحقیق در خصوص مسائل مرتبط با ذخیره‌گاه‌های زیست کره و همچنین تبادل اطلاعات و تجربیات بین دانشمندان نسل جدید، جایزه‌ای را با عنوان دانشمند جوان انسان و کره مسکون (MAB) اعلام می‌کند.

متقاضیان دریافت جایزه باید تا۴۰ سال سن داشته باشند و پروژه‌هایی را در ارتباط با ذخیره‌گاه‌های زیست‌کره پیشنهاد دهند. این جایزه حدود ۵۰۰۰ دلار امریکا می‌باشد و پروژه‌های پیشنهادی باید حداکثر در مدت دو سال کامل شود.

متقاضیان باید مدارک خود را حداکثر تا تاریخ ۲۰ بهمن ۱۳۹۰ به کمیسیون ملی یونسکو – ایران ارسال کنند.

برای دریافت اطلاعات بیشتر و فرم مربوط به فراخوان کلیک نمایید.

اصل حمایت و حفاظت R2P

زمان مطالعه: ۲ دقیقه

«آر تو پی» (Responsibility to Protect) اشاره به «اصل مسؤلیت حمایت» است و بر اساس آن، حکومت نه یک امتیاز، بلکه یک «مسئولیت» است که رهبران نسبت به آحاد مردم باید دارا باشند.
هر حکومتی وظیفه دارد که از مردم خود علیه کشتار دست جمعی‌، جنایت جنگی، پاکسازی نژادی یا قومی و جنایت علیه بشریت حمایت کند. این مسئولیت مستلزم پیشگیری از این گونه جنایات از طریق ابزارهای مناسب و ضروری است.
بر این اساس یک حکومت نباید علیه مردم خودش به جنگ و کشتار دست بزند و این ستم را با «حق حاکمیت» و اصولی چون «عدم دخالت» و « برابری دولتها» توجیه کند. اگر حکومتی از زیر بار این مسولیت شانه خای کند و علیه مردم خودش به داغ و درفش متوسل شود و جنگ و کشتار دست جمعی‌ راه بیاندازد، جامعه بین الملل حق دخالت در آن کشور را دارد.
این دخالت از آغاز قهرآمیز و مسلحانه نیست. می‌توان در بدو امر با آن حکومت، برخورد حقوقی، کرد با به از بُعد سیاسی، اقتصادی در تنگنا قرار داد تا از آزار مردم خودش دست بردارد اما می‌تواند به برخورد نظامی هم کشیده شود، دخالتی که باید تغئیر اوضاع و دیپلماسی تازه ای را در چشم‌انداز خودش داشته باشد و به دور و تسلل جنگ و کشتار پایان دهد. ضمناً این دخالت نظامی باید واقعاً اجتناب ناپذیر باشد. یعنی روشهای دیپلماتیک جواب نداشته باشد. و نکته دیگر اینکه منظور از این دخالت لزوماً سقوط حکومت ضد مردمی را از ابتدا در نظر نداشته باشد و سرنگونی (حتی اگر اعلام نشود) هدف از پیش تعئین شده نباشد.
اصل “مسؤلیت حمایت” (آر تو پی) پس از حوادث دردناکی که در رواندا در سال ۱۹۹۴ روی داد در دستور کار نمایندگان سازمان ملل قرار گرفت و کوفی عنان برای اجرایی شدن آن تلاش زیادی کرد. ده سال بعد در سال ۲۰۰۶ شورای امنیت سازمان ملل آنرا در دو پاراگراف (پاراگرافهای ۱۳۸ و ۱۳۹ ) تصویب کرد.
اصل “مسؤلیت حمایت” (آر تو پی) درواقع می‌گوید: یک حکومت نباید بر ضد مردم خود باشد. اما این ضدیت آنگاه می‌تواند به دخالت نظامی منجر شود، که به یک کشتار دست جمعی‌، جنایت جنگی، پا کسازی نژادی یا قومی یا جنایت علیه بشریت باشد. از نظر بیرونی چنین حکومتی خطری جدی برای خلقهای دیگر است که باید با آن مقابله کرد.
حکومتهای جبار با پیش کشیدن مباحث وقت گیر که «هرکشوری بنا‌ به مصلحت‌های سیاسی و اقتصادی تعبیر خاصی‌ از حقوق بشر دارد و باید به ویژگیهای آئینی و تاریخی هر جامعه توجه نمود…» و، مناقشه بر سر تعریف «جنایت علیه بشریت» و معنی کشتار و…کوشیده اند اصل مزبور را زیر پا بگذارند و تاحدودی هم موفق شده اند.
در بالکان، زمان میلوسویچ که او علیه مردم خود به جنگ و کشتار دست جمعی‌ دست زد و کشتار هولناک سربرنیتسا شاهد آن است و نیز در وقایع لیبی، ناتو به وکالت شورای امنیت سازمان ملل، با حملات هوایی دخالت کرد.
روسیه در حمله به گرجستان و فرانسه برای دخالت در میایمار (بعد از گردباد ویرانگری که در میانمار روی داد، به «آر تو پی» متوسل شدندو عنوان شد R2P یک اصل است که اقدامات اجباری را قانونی می‌داند.
منتقدین دخالت نطامی که در پوشش R2P صورت می‌گیرد، عنوان می‌کنند، شورای امنیت در این مورد گزینشی عمل می‌کند و به کشتار در بحرین و فلسطین و…حساسیت نشان نمی‌دهد اما در کشورهایی که منافع قدرتهای بزرگ ایجاب می‌کند (مثل لیبی و ذخایر بیشمار نفت…) آر تو پی را پیش می‌کشد.

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد