انار (نام علمی: Punica granatum) یکی از میوه‌های درختی است که دانه‌هایی اغلب قرمز، و گاهی سفید، و یا به رنگ‌هایی مابین آن‌دو دارد.

ارزش غذایی
یک عدد انار ۴۰ درصد نیاز روزانه شخص به ویتامین سی را تامین می‌کند. همچنین، انار منبعی غنی از اسید فولیک و آنتی آکسیدان است. بر اساس تحقیقی که در دانشگاه تربیت مدرس بر روی محتوای آنتوسیانینهای انار ایران انجام گرفت مشخص شد که این میوه حاوی مقادیر قابل توجهی از این ترکیبات می‌باشد. خاصیت آنتی اکسیدانی انار در ارتباط با ترکیبات فنولیک است که آنتوسیانین ها در این دسته قرا ر می‌گیرند

انار سرشار از ویتامین های A،B،C،E و قند تانن و یک ماده مفید دیگر به نام «کره ماناتین» است. انار دارای آهن و ویتامین های لازم خون سازی است. انار خواص درمانی خاصی دارد. این میوه در صورتی که شیرین باشد برای سینه و ریه بسیار مفید است. آب انار سنگین تر از خوردن دانه‌های انار است، ‌مغز و دانه‌های انار ملین هستند و گوشت های فیبری درون انار روده‌ها را تمیز می‌کند. انار با داشتن ویتامین B سبب تقویت اعصاب می‌شود و به علت داشتن ویتامین B6 ضد استفراغ بوده و درمان کننده ویار زنان باردار است. هم چنین انار به علت داشتن آهن و ویتامین های موجود در آن برای خونسازی بدن مفید است و بهترین موقع خوردن آن صبح ناشتا است.

اثرات درمانی
میوهای است سرشار از ویتامین و به علت داشتن آهن و سایر عناصر دیگر دیر هضم می باشد .خوردن دانه های انار به مراتب بهتر از نوشیدن آب اناراست . انار میوه ای است که به آن خون ساز می گویند و به همین علت بهترین موقع برای مصرف آن صبح وقبل از صبحانه است . انار مقوی قلب ، مفرح ، دفع کننده چربی ، رفع کننده سموم اغلب عفونتهای داخلی ، دافع حرارت می باشد و خوردن انار با پرده های سفید آن شکم را دباغی میکند ، رب انار ، برگ انار در ضعف معده ، کمی اشتها ، تهوع ، ضعف عمومی ، تصفیه خون ، خاصه در دختران جوان و دررفع میگرن بسیار مفید است.دانه های میوه جنگلی انار در معالجه اسهال بسیار موثر است .

 منبع: بر گرفته از ویکیپدیا