در برخورد با سایت‌های قماربه جای علت با معلول برخورد می‌شود

زمان مطالعه: ۳ دقیقه

محمدجعفر نعناکار عضو هیات‌مدیره فناپ‌تک توضیحات کامل و مبسوطی در ارتباط با راهکارهای جلوگیری از سودجویی سایت‌های قمار و شرط‌بندی در کشور ارائه کرد و به «فرهیختگان» گفت: «ماجرای قمار در حوزه‌های بانکی و پولی پیچیدگی‌های خاصی دارد. اگر بخواهید از منظر قانونی نگاه بکنید، ما کمبود قانون نداریم و دست و بال ما در حوزه قانونی بسته نیست. به نظر من دو سه نکته وجود دارد که باید به آن توجه کنیم. چون عدد و رقمی که در این معاملات جابه‌جا می‌شود و از این اعداد و ارقام یک سفره‌ای برای خیلی از کسب‌وکارها و نهادهای مختلف پهن می‌شود، خیلی تمایلی نیست که با علت واقعی ماجرا کسی بخواهد مبارزه کند. اگر توجه کنید بیشتر با معلول قضیه برخورد می‌شود، یعنی با آن کسی که سایت را راه انداخته است و آن کسی که آن پول را خورده و برده، برخورد می‌شود. اما درحقیقت باید علت شناسایی شود و مادامی‌که شما علت را شناسایی نکنید و یا شناسایی بکنید و در مقابل آن اقدام جدی نکنید مثل یک شجره خبیثه است دیگر، این‌طرف و آن‌طرف رشد می‌کند. این مساله تراکنش‌ها و پرداخت‌های کارت‌به‌کارتی یا درگاه‌های بانکی و یا درگاه‌های واسط که شرکت‌های خصوصی راه‌‌اندازی می‌کنند به این علت که ساختار شاپرک و یا سیستم شتاب به‌گونه‌ای است که براساس تراکنش سود و رنکینگ می‌دهد، اینها خیلی علاقه‌ای ندارند که شناسایی را انجام دهند و جلوی آن را بگیرند. این یعنی اینجا منافع خیلی مهم است.»

ایراد کار در ایران نظارت پیشینی به جای نظارت پسینی است

نعناکار ادامه داد: «نکته دوم از لحاظ فنی و حقوقی است. ما یک بحثی در مسائل مالی داریم که ۴ قسمت است؛ مالی عمومی، اقتصاد، تجارت و بازرگانی داریم. اینها ۴ رشته حقوقی است که می‌توان به آنها پرداخت. مساله اساسی‌تر kyc کردن مخاطبان یا مشتریان خدمات بانکی است. الان در دنیا اگر نگاه بکنید سایت‌های خیلی بزرگ چیزی مثل نماد اطمینان مرکز توسعه تجارت الکترونیکی ندارند. ولی خب kyc آنها خیلی قوی‌تر از kycهای داخلی است، چرا؟ چون آنها به جای اینکه نظارت پیش از واقعه داشته باشند پس از واقعه دارند. چون جرایم بسیار سنگین است، باعث می‌شود کسی خود را به دردسر نیندازد و چون در ایران همه این نظارت‌ها پیشینی است، کسی خیلی نگران نیست. در ایران می‌آیند احراز هویت را انجام می‌دهند بعد خدماتی می‌دهند و بعد تا یک سال با شما کاری ندارند تا زمانی که بخواهید پروانه را تمدید کنید. درحالی‌که خارجی‌ها پسینی به ماجرا نگاه می‌کنند و درواقع این نگاه پسینی آنها هم خیلی خیلی سختگیرانه است. یعنی می‌گویند شما فعالیتت را انجام بده ولی به‌محض اینکه بفهمیم در حوزه kyc و شناسایی و احراز هویت و مسائل این‌گونه مشکلی بوده، کلا خدمات‌مان را به آن شخصیت حقیقی و حقوقی نمی‌دهیم.»

در ساختار فعلی هزینه برخورد با شبکه قمار بسیار بالاست

این حقوقدان و فعال حوزه فناوری در پایان گفت: «در kyc حوزه پرداخت هم ۴ مولفه بسیار مهم است؛ مبدا و مقصد و بابت و تاریخ! یعنی این ۴ مولفه باید همه‌جا رعایت شود و در دستورالعمل‌های بانک مرکزی و… هم این مساله هست، منتها چون نظارت ما نظارت درستی نیست و فقط پیش از واقعه است و فقط یک‌بار، خیلی راهگشا و موثر نیست. یک نکته ظریفی هم هست و آن هم هزینه برخورد با این مساله است. پرونده‌های قمار را قوه قضائیه به خود من سپرده است تا این پرونده‌ها پیگیری شده و مجرمان و مرتکبان به چنگال قانون سپرده شوند. اما واقعیت این است که این مساله خیلی هزینه‌بر است. یعنی آن کسی که می‌خواهد دنبال این قضایا بیفتد، جان و آبرو و مال و… را باید بسپارد دست خدا. یعنی ممکن است برایش آن‌قدر مشکل در ساختار پیش بیاید، آن هم به‌خاطر آن منافع متعددی که بالاتر اشاره کردم، که نه قاضی خیلی رغبت به رسیدگی دارد و نه معاون‌های حقوقی بانک‌ها سرشان درد می‌کند که ورود کنند و نه خود بانک مرکزی برای خود وظیفه می‌داند و… . به همین خاطر به‌سادگی از کنار آن عبور می‌شود. این منجر به این می‌شود که دادگاه هم ‌دو نفر را شناسایی می‌کند و حالا اینترپل بیاید یا نیاید و… بعد می‌بینیم که آن غده سرطانی سرجای خودش هست. همچنان درگاه‌های پرداخت وجود دارند و خیلی هم اتفاق خاصی نمی‌افتد. لذا این دو سه عنصری را که گفتم، اگر کنار هم نگذاریم خیلی نمی‌توان مشکل را حل کرد. هر چند وقت یک‌بار یک موج رسانه‌ای فقط راه می‌افتد و دو نفر دستگیر می‌شوند و همه قول پیگیری می‌دهند و ماجرا مختومه می‌شود تا چند ماه بعد و دوباره همین ماجرا!»

چالش های مقابله با قمار در فضای مجازی

زمان مطالعه: ۳ دقیقه

محمدجعفر نعناکار در گفتگو با خبرنگار مهر، درباره خلاءهای قانونی موجود در کشور برای مقابله با سایت‌های شرط بندی و قمار اینترنتی توضیح داد و گفت: قوانین جزایی در داخل کشور برای اجرا نیازمند جرم انگاری و قاعده قانونی است؛ از این رو در زمینه مقابله با مقوله قمار آنلاین و فعالیت سایت‌های شرط بندی با چند چالش مواجه هستیم.

وی گفت: از آنجایی که در فضای سنتی تعریف دقیق قانونی برای قمار و شرط بندی وجود ندارد، زمانی که درباره قمار صحبت می‌شود، حدود و ثغور آن مشخص نیست. از این رو کسانی که سایت‌های شرط بندی و قمار در کشور ایجاد می‌کنند از این خلاءهای قانونی استفاده کرده و عنوان مجرمانه آن را به نوعی از بین می‌برند.

این حقوقدان با بیان اینکه اغلب سایت‌های شرط بندی با استفاده از مهندسی حقوقی، مساله قمار را مرتفع می‌کنند، ادامه داد: با این وجود همچنان مشخص نیست که با چه ابزاری می‌توان جلوی این فعالیت‌ها را گرفت و آن را فیلتر کرد.

وی با اشاره به مسئولیت نهادهای مسئول در این حوزه گفت: نهادهایی مانند بانک مرکزی، دادستانی، قوه قضائیه و پلیس فتا در مقابله با فعالیت‌های قمار و شرط بندی آنلاین، نقش دارند اما با این حال با توجه به اینکه در این راستا خلأ داریم، مشخص نیست که چه نهادی باید به مساله ورود کند.

این کارشناس حقوقی تاکید کرد: مشکل دیگر این است که در این فرآیند، مالباخته تمایلی به شکایت ندارد. چرا که خود نیز مجرم بوده و به نوعی درگیر ماجرا می‌شود. با وجود ابهام در قوانین، نبود مرجع متولی و مالباخته‌ای که به خاطر مجرم بودن، حاضر به شکایت نیست، شاهد رشد روزافزون سایت‌های شرط بندی و قمار آنلاین در کشور هستیم.

مدیرکل سابق حقوقی سازمان فناوری اطلاعات گفت: با توجه به اینکه قمار آنلاین یک جریان فساد در جامعه است، باید مدعی العموم راسا حتی بدون شاکی اقدام و درگاه‌های مربوط به سایت‌های شرط بندی و مبدا و مقصد حساب‌های بانکی را مسدود کند. پلیس فتا نیز باید به عنوان ضابط قضائی، افراد مرتکب این جرم را شناسایی و بازخواست کند. در کنار اینها، بانک مرکزی نیز برای کنترل حساب‌هایی که فعالیت‌های مشکوک دارند، سازوکار بررسی صاحبان حساب را در دستور کار قرار دهد.

وی گفت: کنترل حساب بانکی افراد به معنای ورود به حریم خصوصی آنها نیست. چرا که درصد میزان تراکنش هر حساب بانکی و میزان واریز و برداشت آن حساب مشخص است و می‌توان تشخیص داد که آیا از الگوریتم استاندارد خارج شده یا خیر.

نعناکار ادامه داد: قمار، پولشویی و نقض قانون مالکیت معنوی، باعث عبور از استانداردهای مدنظر در تبادلات بانکی می‌شود و صاحب حساب باید پاسخگو باشد و اثبات کند که منشأ ورود و خروج مبالغ در حساب مالی اش چه بوده است.

این حقوقدان فضای مجازی خاطرنشان کرد: در قانون جرایم رایانه‌ای نیز به صورت دقیق، تعریف و دسته بندی مشخصی برای مساله قمار آنلاین و شرط بندی وجود ندارد.

وی درباره نقش وزارت ارتباطات در زمینه جرایم مرتبط با قمار آنلاین و سایت‌های شرط بندی خاطرنشان کرد: در صورتی که کمیته محتوای مجرمانه دستور مسدودسازی سایتی را بدهد، وزارت ارتباطات ملزم به اجرای این حکم است.

این حقوقدان گفت: در جمع بندی این مباحث، احتیاج داریم که در قانون مجازات اسلامی تعریف مشخصی از قمار و شرط بندی آنلاین ارائه شود؛ دادستانی به عنوان مدعی العموم حتی بدون نیاز به شکایت به موضوع ورود کند و بانک مرکزی و پلیس فتا در حیطه وظایف خود، درگاه‌های مرتبط با این فعالیت‌ها را شناسایی و مسدود کنند.

🏦 نسبت میان نظام اقتصادی، قمار و شرط‌بندی

زمان مطالعه: ۳ دقیقه

این روزها پویش‌های بسیاری در خصوص مسائل مرتبط با قمار و شرط‌بندی راه افتاده است و مطالبه‌گری‌های زیادی در ابعاد مختلف مطرح‌شده است، یکی از مهم‌ترین این موضوعات که باید به آن پرداخته شود موارد حقوقی و قانونی مرتبط با این موضوع است، این طیف از موضوعات حقوقی می‌تواند از قانون‌گذاری تا رگلاتوری و اعمال قانون موردبررسی قرار گیرد.

نکته بسیار مهم در این خصوص نبود تعریف صریح، روشن و خالی از ابهام در خصوص مصادیق قمار و شرط‌بندی و همچنین نبود یک تفکیک مشخص در این خصوص است، مضاف آنکه بسیاری از اشخاص (اعم از حقیقی و حقوقی)‌ با اندک تغییراتی در فرایندهای موجود موضوع را از شمول قمار و شرط‌بندی خارج می‌نمایاند، ازاین‌رو می‌توان دو رویکرد عمده را مدنظر قرار داد:

نخست تعریف مصادیق قمار و شرط‌بندی و ممنوعیت گستره آن بر اساس مبانی حقوقی و فقهی و کجاز شمردن برخی از این موضوعات و دوم نظم‌بخشی و معتبر شناختن برخی از موضوعات به شرط‌بندی و قمار و تعیین قواعد لازم برای استفاده قانونی از این ظرفیت موجود و مبارزه با پنهان‌کاری‌ها.

در اسلام در مسابقاتی چون اسب‌دوانی و تیراندازی می‌توان شرط‌بندی نمود!

باید توجه داشت علاوه بر تعیین رویکرد باید ابزار شناسی هم مدنظر قرار گیرد به‌طور مثال راه‌های انتقال پول، بابت، میزان، مبدأ و مقصد نیز باید به‌درستی مورد شناسایی قرارگرفته و محیط به‌گونه‌ای باشد که اشخاص برای استفاده و بهره‌مندی از زیرساخت‌های قانونی کشور مانند شبکه پولی و مالی کمترین زحمت را داشته باشند و از طرفی با استفاده از مدل‌های ریاضی برای ارزیابی و تشخیص تقلب و کلاه‌برداری با استمساک از سامانه‌های هوش مصنوعی و تحلیل داده‌ها و مانیتور کردند فرایندها به مقابله با این پدیده‌ها پرداخت.

از طرفی ساختارهای کم اثر رسمی و دولتی نیز بر پیچیده‌تر شدن این مسائل افزوده است، نظام مجوز دهی بدون وجود منطق و در صف قرار دادن اشخاص برای پرونده‌سازی‌های متعدد برای اعطای مجوزات رنگارنگ که تقریباً همه آن‌ها فاقد اثربخشی حقوقی در هنجارسازی اجتماعی است موجب شده است که بر ناکارآمدی تصمیمات و ابلاغیه‌ها و مقررات افزوده شود، جالب آنکه در یک تجربه، بانک مرکزی اقدام به ارائه مجوزی به پرداخت یارها نمود، پرداخت یارها به علت آنکه در بخش خصوصی فعال هستند و وضعیت چابک‌تری نسبت به‌کل سیستم پولی و مالی کشور دارند به‌صورت دقیق‌تر و صحیح‌تری اقدام به پایش اطلاعات و جلوگیری از جرائم سایبری نمودند، این صنعت نوپا در کشور ثابت نمود که اعطا و اخذ مجوزات رنگارنگ دولتی مانند نماد اعتماد، مجوز نصر یا پروانه اتحادیه نقش چندانی در مهار تقلب‌ها ندارد بلکه این فناوری و پایبندی به اصول استمرار و استقرار یک کسب‌وکار مرجع است که می‌تواند خدمات متنوع پولی و مالی را با دقت فزاینده تعریف و به کسب‌وکارهای فرعی ارائه نماید این در حالی است که نظام پولی و مالی کشور که توسط نهادهای دولتی اداره می‌شود همچنان با استفاده از ابزارهای سنتی سعی در اتهام زنی به بخش خصوصی دارند، نمونه این موضوع استفاده از خدمات کارت به کارت در انتقال پول در نظام بانکی است که معلوم نیست بااین‌همه فناوری‌های جدید در حوزه KYC و ابزارهای پرداخت خرد و کیف پول‌های الکترونیکی و درگاه‌های پرداخت، چرا همچنان با این سیستم ضعیف و ناکارآمد در حال ارائه خدمت برای انتقال پول از حسابی به حساب دیگر می‌باشند، سیستمی که بدون احراز هویت صحیح و اخلال در هویت سنجی باعث شده است تا کارت‌های اجاره‌ای و حساب‌های چندگانه و APIهای ناکارآمد آن در دسترس مجرمین قرار گیرد.

درهرحال به نظر می‌رسد با تغییر در رویکردها و استفاده از ظرفیت‌های موجود حقوقی و قانونی و ایجاد ساختارهای هنجار ساز اجتماعی و همچنین بهره‌مندی از فناوری‌های روز و اعتماد به کسب‌وکارهای فناور شاهد کاهش این پدیده خانمان‌سوز باشیم که به نظر بیش از آنکه قمار یا شرط‌بندی باشند، نوعی دزدی و کلاه‌برداری‌اند، بانک مرکزی و نهادهای متولی نظم‌بخشی به امور اقتصادی، پولی و مالی باید با استفاده از ظرفیت بخش خصوصی و فناوری‌های روز تنها در نقش یک ناظر کلی اقدام به اعمال حاکمیت نمایند و اجازه دهند بخش خصوصی با استفاده از ظرفیت‌های خود نه‌تنها این ریسک را بر عهده بگیرد بلکه نظم‌دهنده و اجراکننده اهدافی باشد که در قواعد کلی نظام اقتصادی به دنبال آن هستیم.